Mustafa Eyyubi (Suyolcuzade) [ö. 1091 / 1680]

İstanbul'da Eyüp semtinde doğmuş olan hattat, Ömer adında birinin oğlu ve Türk hattatları hakkında Devhatü'l-Küttâb adlı önemli bir eser yazmış olan Suyolcuzâde Mehmed Necib Efendi'nin dedesidir. Hattatlar arasında Suyolcuzâde diye anılır. Önce Dede adında birinden, sonra da ünlü Büyük Derviş Ali'den aklam-ı sitte'yi öğrenerek icazetname aldı. Kuvvetli bir hattat idi. Hocası Derviş Ali'nin müsaadesiyle Hafız Osman'a hocalık etmiştir.

Elliden fazla Kur'an, yüz kadar En'am, evrâd ve birçok murakka ve kıt'a yazan sanatkarın kabri Eyüp'te Kazasker Ârif Efendi Medresesi karşısındadır. Mezar taşını torunu yazmıştır. Ölümü üzerine Şeyh Himmetzâde Abdullah Efendi şu târihi söylemiştir:

Olmadı mâ-i hayatından Suyolcuzâde sîr. [1097/1686]

Osmanlı hattatlarının büyüklerindendi. En tanınmış öğrencisi Hocazâde ve Karakız lakabıyla tanınan Mehmed Enverî Efendi'dir. Son büyük hattatlardan Kamil Akdik, onun yazılarını Şeyh'e nispet ederdi.

Mustafa Eyyubî'nin son devre yazılarını Şeyh'in yazılarından ayırmak güçtür. Çağımızın büyük hattatı Sami Efendi, Hafız Osman'ın ondan çok şey elde ettiğini söyler ve ayrıca ilave eder: “Benim itikadımca Hafız Osman, Mustafa Eyyubî ile tanıştıktan sonra yazının sırlarına vakıf olmuştur”. Mustafa Eyyubî; bu ustalığı yüzünden bazen Kamil Efendi'yi bile yanlış karara sevk etmiştir. Hatta bir defasında M. Eyyubî'nin bir karalamasını Şeyh'in zannetmesine sebep olmuştur.

İmzasına bir örnek: Ketebehû el-hakîr Mustafa el-Eyyubî.

Hattatın Türk ve İslam Eserleri Müzesi'nde 83 numarada 1163/1750 tarihli bir Kur'an'ı vardır.